‘Een stukje ontspanning geven’.

Klementien

Als Klementien door de stad fietst, langs de huizen, dan denkt ze wel eens; “achter hoeveel deuren en ramen is iets naars aan de hand? Wat fijn dat ik daar niets van weet!” Want anders zou ze nóg meer adressen hebben.

Het is namelijk gewoon leuk om zoveel verschillende mensen te leren kennen! Mensen die je anders niet zo snel zou ontmoeten in je dagelijkse leven.

Plus dat ze de tijd heeft, nadat ze kon stoppen met het werken in de winkel voor eco-levensmiddelen. Thuis is ze altijd aan het rommelen en dat geeft een vrolijke chaos. De kat vindt het heerlijk op de etage en in het trappenhuis. Er is tijd voor familie en vrienden. Er is tijd voor ondersteuning aan kinderen met een beperking, om zo de ouders wat te ontlasten.

En dat ze fysiek nog steeds heel sterk is en handig met gereedschap is helpt ook mee. Ze vindt het leuk om klussen uit te denken en te klaren. Een wc-bril die los zit, een tuin die een oerwoud geworden is, een handig plankje ergens in huis, een te volle zolder, noem het maar op. Aanpakken wat moet gebeuren, koffiedrinken na de klus, even meedenken bij iets wat ze tegenkomt, een oplossing voorstellen.

Niets moet, alles mag. Niemand hoeft zich bezwaard te voelen bij Klementien. Zoals ze het zelf zegt; anders zou ik wel bij iemand anders aan de slag zijn, en hier vind ik het gezellig! Ik vind het belangrijk dat mensen ontspanning ervaren als ik ze geholpen heb, ik doe het graag, het geeft mij ook voldoening. Ze hecht belang aan een goede sfeer waarbij je ook nog een beetje kan lachen met elkaar.

Dit maakt waarschijnlijk dat veel mensen het prettig vinden als ze met regelmaat komt helpen. Na een geslaagde eerste samenwerking, bellen verschillende mensen graag opnieuw voor Klementien. Zelf vindt ze dat ook prettig. Als ze eenmaal geholpen heeft met een grote opruimklus, is dat lampje er zo ingedraaid. En als omstandigheden veranderen dan doet ze net zo graag boodschappen of ondersteunt ze bij een verhuizing of vervolgplek voor iemand. Het helpt dan enorm als je elkaar al wat beter kent.

Klementien merkt dat ze met verschillende mensen een goede band heeft opgebouwd. Dat voelt prettig. Ze let daarbij goed op haar eigen grenzen. Zo makkelijk als ze in de winkel was met de klanten, zo makkelijk is ze nu met de mensen die ze ondersteunt. Als iets niet kan, dan geeft ze het duidelijk aan. Als het een enkele keer niet werkt, dan is dat ook oké.

Loesje kan dit beamen. Loesje is 87 en woont zelfstandig in een oud, sfeervol huisje in de Pijp. Door fysieke beperkingen kan zij niet alles meer doen wat ze zou willen op een dag. Maar schilderen op haar zolder gaat gelukkig altijd nog.

Zij werd ongeveer drie jaar geleden voor het eerst door Klementien geholpen. Dat was voor het opruimen van de vliering. Klementien ondersteunde vervolgens bij verschillende andere vragen en inmiddels drinken ze nu ook wel eens alleen koffie samen. Ze hebben een waardevol contact met elkaar opgebouwd.

Het fijne is dat Loesje gewoon wéét dat ze Klementien kan vragen. Van die dingen die haar door haar fysieke beperkingen te veel kracht kosten, maar juist heel belangrijk zijn voor haar. Zoals het verpotten van de twee prachtige kamerlindes. Of handige plankjes in de keuken. Of de muziekinstallatie weer aan de praat krijgen. Stuk voor stuk, misschien kleine dingen, waar je mensen die druk zijn met werk en gezin niet snel voor vraagt te komen. Maar zo belangrijk voor je welzijn. Ondertussen ademt het hele huis Klementien, op zoveel plekken heeft zij iets kunnen aanpakken!

Loesje geeft aan; het komt ook echt dichtbij, iemand in je huis je laten helpen met die dingen die belangrijk voor je zijn. Met Klementien werkt dat goed uit. En daarom is Loesje dolblij met haar.

Omdat Klementien niet meer werkt heeft ze genoeg tijd voor VEIZ en Burennetwerk en kan ze veel mensen helpen. Vrijwilliger zijn is voor Klementien iets heel natuurlijks en verrijkends. Samengevat; ze wordt er gewoon blij van.

En ik, ik durf na dit interview wel te stellen dat dit precies hetzelfde voelt voor de mensen die ze helpt!